แม้จะเป็นผู้รักษาประตูที่มีพรสวรรค์สูง แต่สเต็ปนีย์ก็ยังห่างชั้นกับทีมชาติอังกฤษ กอร์ดอน แบงส์ เป็นผู้รักษาประตูมือหนึ่งอย่างไร้ข้อโต้แย้ง โดยมีปีเตอร์ โบเน็ตติของเชลซี, กอร์ดอน เวสท์ของเอฟเวอร์ตัน และรอน สปริงเก็ตต์ผู้รักษาประตูมากประสบการณ์ของเชฟฟีลด์เวนส์เดย์ ล้วนแต่ขวางทางสเต็ปนีย์ เมื่ออังกฤษผ่านเข้ารอบสุดท้ายของการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1968 อัลฟ์ แรมซีย์ ผู้จัดการทีมชุดแชมป์ฟุตบอลโลกของอังกฤษได้เลือกสเต็ปนีย์และเวสต์เป็นสองผู้รักษาประตูสำรองของแบงส์ และในสัปดาห์ที่สำคัญสำหรับสเต็ปนีย์ เขาก็ได้ประเดิมสนามให้กับอังกฤษในเกมกระชับมิตรที่ชนะสวีเดนในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1968 หรือ 7 วันก่อนยูโรเปียนคัพรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งอังกฤษชนะ 3-1

แรมซีย์เก็บสเต็ปนีย์ไว้ในความคิดของเขาในการเตรียมตัวสำหรับการป้องกันแชมป์ฟุตบอลโลกของอังกฤษในฟุตบอลโลก 1970 ที่เม็กซิโก ซึ่งอังกฤษไม่ต้องผ่านรอบคัดเลือกหลังจากชนะการแข่งขันครั้งก่อน เมื่อมีการประกาศรายชื่อนักฟุตบอลเบื้องต้นจำนวน 27 คน สเต็ปนีย์มีชื่อพร้อมกับแบงส์, โบเน็ตติ และปีเตอร์ ชิลตัน ผู้รักษาประตูน้องใหม่โดยไม่มีชื่อของเวสต์ เมื่อนักฟุตบอล 22 คนสุดท้ายที่จะเดินทางไปเม็กซิโกได้รับการยืนยัน ชิลตันถูกส่งกลับบ้าน

อย่างไรก็ตาม สเต็ปนีย์เป็นผู้รักษาประตูมือ 3 ของทีมอย่างชัดเจน และโอกาสที่เขาจะได้ลงสนามก็มีน้อย เมื่อแบงส์ซึ่งเป็นผู้รักษาประตูมือ 1 ป่วยเนื่องจากอาหารเป็นพิษก่อนรอบก่อนรองชนะเลิศกับเยอรมนีตะวันตก โบเน็ตติผู้รักษาประตูมือ 2 ที่มีประสบการณ์มากกว่าสเต็ปนีย์เล็กน้อย โดยติดทีมชาติไปแล้ว 6 นัด ได้ถูกแรมซีย์เลือกเป็นผู้รักษาประตูตัวจริง โดยมีสเต็ปนีย์นั่งอยู่ที่ม้านั่งสำรอง อังกฤษยิงได้ 2 ประตูแต่แพ้ให้กับเยอรมนีตะวันตก 2-3 และสเต็ปนีย์เป็นคนบอกแบงส์ที่กำลังนอนป่วยอยู่ในห้องของเขาที่โรงแรมที่พักด้วยการชู 3 นิ้วในมือข้างหนึ่งและอีก 2 นิ้วในมืออีกข้างหนึ่ง